യാത്രകള്, അവസാനമില്ലാത്ത യാത്രകള്
എവിടെയോ മുറിയുന്ന ബന്ധങ്ങള്..!!
ആത്മ ബന്ധത്തിന്നാക്കം കൂട്ടാനുമീ യാത്രകള്
ചെറുതെങ്കിലും ദൂരമെത്രസ്സഹനീയം.?
വേര്പ്പെടുന്ന ദൂരം നീറ്റലാകുന്ന സമയം
ചിറകൊടിഞ്ഞപ്പക്ഷിയായി മൗനം തേങ്ങലാകുന്നു.
മൗനസമ്മത യാത്രാമൊഴി നല്കിയെന്റെ
നിഴല്, നിന്റെയോര്മ്മയില് നീറ്റലായി
നിമിഷാര്ദ്രം ജല കണങ്ങളായി മിഴികള്
കേഴുന്നുവോ.... പോകരുതെന്നോ...?
പകലിന്റെ യാത്രയായി രാവും രാവിന്റെ
യാത്രയായി പകലും ഇണപിരിയാം നിഴലായ്
എങ്കിലുമറിയുന്നു ഞാന്, ഈ ശൂന്യമാംഭരം
ഏതോ കവിത പോലെ നിന്റെ മുമ്പില്
നിന്നയെന്നിലെ മേഘാര്ദ്ര നയനങ്ങള്
നിന്റെ നിറമിഴിയെ മറച്ചുവോ..?
വേദനയറിയാത്തതെന്തേ നീയെന് പ്രിയ,
തോഴായെന് മലര്തേനിറങ്ങിയ അനുരാഗ
പൂത്തിങ്കളുകള് നീ മറച്ചു കളഞ്ഞുവോ...?
എന്റെ ദൈന്യ നയനങ്ങള് മഴത്തുള്ളികളായ്
പെയ്തിറങ്ങിയതും നീയറിയാതെ പോയതന്തേ..?
അറിയുന്നു ഞാനീ ശൂന്യത, എന്നെപ്പൊതിയുന്ന ശൂന്യത
യാത്രകളിനിയും മരിക്കാതെ പുനര്ജ്ജനിക്കുന്ന യാത്രകള്...!!!